شعری از فاصله ها

من و تو هر دو به یک شهر و ز هم بی خبریم       هر دو دنبال دل گمشده ای ، دربدریم

ماکه محتاج نفسهای همیم ، آه ! چرا               از کنار تن یخ کرده ی هم می گذریم؟

ما دو کبکیم – هواخواه هم – اما افسوس          هردو پر بسته ی چنگال قضا و قدریم

آسمان ، یا که قفس !؟ آه ! چه فرقی دارد          سر پرواز نداریم که بی بال و پریم

حال ، دیگر من و تو ، فاصله مان فرسنگ است     گرچه دیوار به دیوار هم و "در " به "دریم "

همه ترسم از این بود : می آید روزی            من و تو هر دو به یک شهر و ز هم بی خبریم

شعر از : استاد علی محمد محمدی – ایلام – سرگروه شیمی شهرستان ایوان 

======================================================== 

فاصله ها نه فرسنگ و دیوار است            دل از دل از بر هم بیزار است  

دهکده جهانی بزرگ و  بسیار است          فکر در هوس دیدن دیوار است   

                 این دو بیت تقدیم به آقای محمدی از خودم بود تا نگی ما شاعر نیستیم   

کجایند شهیدان خدایی- افسوس که من زمینیو و تو را فاصله بسیار است

======================================================= 

پارسال... 

پارسال ، اول مرداد سر ساعت هفت 

               نبش آن کوچه ی باریک دل از دستم رفت!

یک نفر آمد و در جان وتنم شعله کشید 

               باز هم قصه ی همسایگی آتش و نفت !  

وبلاگ آقای محمدی : http://ermes3.blogsky.com/  

جناب آقای محمدی یکی از افتخارات استان ایلام است امید است با سیقل دادن اشعار گرانبهایش به یکی از ستاره های کشورمان تبدیل شود . انشاء الله 

عجیب نیست که شیمیست ها شاعر می شوند 

خدایش بیامرزد یادی بکنیم از علی عباس قیطاسی کارشناسی شیمی دبیر شیمی در ملکشاهی که چند کتاب ایشان در زمینه شعر و ادبیات چاپ شد و اینهم جناب آقای محمدی که شعر می گویند خدا را چه دیدی شاید ما هم شاعر شدیم.